Burn-out

Raar eigenlijk, dat twee op het oog tegengestelde woorden hetzelfde kunnen betekenen. En beide woorden worden in het spraakgebruik alleen maar beeldend gebruikt, duidend op: de mens. In ons “verengelste” Nederlands gebruiken we veelvuldig de term Burn-out. Daarvan hopen we, dat dit alleen maar een ander overkomt en niet onszelf.

Toch is de kans uitgeblust te raken in werkend Nederland behoorlijk groot. En het risico bestaat bij vrijwel alle beroepsgroepen, in het zakenleven, de zorg, de overheid, het onderwijs en ga zo maar door. Schattingen lopen uiteen, maar als we stellen dat 1/3 van de werknemers met dit soort verschijnselen kampt, dan zitten we nog aan de behoudende kant. Dat kost de samenleving miljarden per jaar aan verzuim. En verzuim in verband met een burn-out is in de regel langdurig verzuim.

Boosdoeners

Je zou dan toch mogen verwachten dat er veel energie gestopt wordt in het voorkomen van burn-out en ook dat er veel meer onderzoek gedaan zou worden naar de oorzaken ervan. Niets is echter minder waar. Een burn-out ligt aan de werknemer, die het op de een of andere manier niet meer aankan. In de beleving van de werkgever ligt het niet aan de werkomstandigheden, zo leert recent onderzoek naar re-integratie na een burn-out. En het merendeel van de slachtoffers zoekt de oorzaak ook eerder bij zichzelf, dan bij de werkomgeving.

Hoe onterecht is dat alles. Hoewel er vele en diverse oorzaken zijn is het niet zo moeilijk om een lijstje te maken met boosdoeners: gebrek aan autonomie, gebrek aan respect, pesten, onbalans tussen beschikbaar gestelde middelen en uit te voeren taak, onbalans tussen de beschikbaar gestelde tijd en deadlines, personeelstekort, veelvuldig inwerken tijdelijke krachten, nieuwe flexwet, hogere prioriteit aan protocollen dan aan gezond verstand en ga zo maar door.

Het is geen griepje

Toch stelt meer dan de helft van de werknemers, die na een burn-out terugkeert, dat er niets is veranderd in de werkomstandigheden. Leidinggevenden zien in het algemeen geen reden om daarover met de bewuste werknemer in gesprek te gaan. Alsof je terugkeert van een griepje!

Nederland wordt eens wakker! De “work-force” in ons land is in staat om het veelvoudige te produceren van wat er nu geproduceerd wordt. Hoe? Door allereerst de juiste persoon op de juiste plaats te krijgen. En vervolgens met hen om te gaan alsof ze het kostbaarste bezit zijn van een organisatie. Want dat zijn ze ook!!

Met het instrumentarium van Taylor Protocols™ zijn wij in staat je te helpen die omslag te maken. Kijk hier wat wij kunnen betekenen op het gebied van team- en bedrijfsoptimalisatie.